Blog 9 | Tuberculose-zorg 

Vrijdag | 20 oktober 

Deze week loop ik mee met TB zorg. Zoals ik al eerder vertelde, is TB een erg dodelijke ziekte. Een ziekte die voornamelijk nog in arme / ontwikkelingslanden voorkomt.  Dit komt omdat armoede leidt tot slechte voeding, wat zorgt voor verlaagde weerstand. Als je een lage weerstand hebt, heb je meer kans om TB te krijgen. Daarom gaan HIV en TB vaak samen. HIV zorgt namelijk voor een hele lage weerstand. Daarnaast zorgt armoede ook voor suboptimale leefomstandigheden door vaak slechte ventilatie en minder aandacht voor hygiëne. Daardoor is het risico van overdracht groot.

Maandag

De maandag begon met een patiënt op de poli die een sputumtest had gedaan en deze was positief. Sputum is opgehoest slijm uit de longen. De vrouw was zichtbaar benauwd en sterk vermagerd. Doordat de test positief was, werd ze gelijk doorverwezen naar de arts. De arts wilde verdere testen zien en verwees haar door naar de radiologieafdeling voor een röntgenfoto en een andere test op het lab. Voordat de vrouw de testen had gedaan keerde ze terug op de poli bij Rex en mij. Ze vertelde dat ze geen geld had voor de testen. Ik verbaasde mij aangezien ik weet dat TB en HIV zorg volledig vergoed worden vanuit de overheid. Dit bleek alleen voor de behandeling te gelden… Een van de redenen waarom mensen ook uit het oog verdwijnen is omdat ze simpelweg het geld niet hebben om de juiste testen te doen. De overheid stelt dit als voorwaarde voordat ze met de behandeling kunnen starten. Bij de publieke ziekenhuizen kan je wel gratis testen. Alleen omdat de vrouw al zo verzwakt is, was dit niet de beste oplossing. Het ging hier over 5.000 kwa, omgerekend 2,7 euro. Ik moest op mijn handen zitten om dit geld gewoon niet aan haar te geven… Ergens voelde ik me schuldig, alleen is dit niet de duurzame oplossing. Tijdens de koffiepauze ging ik wat halen in de kantine. Ik kwam vervolgens die mevrouw weer tegen op weg terug en heb haar vervolgens een van mijn broodjes gegeven. Druppel op de gloeiende plaat maar toch.

Dinsdag

Dinsdag werd ik weer door Rex gebeld of ik wilde komen want de patiënt was terug. Goed nieuws, de vrouw had de testen bij het publieke ziekenhuis gedaan en kon bij ons gelijk de behandeling starten! Nu is het nog zaak om de omgeving goed te screenen of zij niet ook besmet zijn. Door de benzinecrisis hier en het gebrek aan voertuigen is dit echt een uitdaging. Ik ben benieuwd of ik volgende week nog mee kan op een outreach voor contactonderzoek.

De rest van de week heb ik weer stappen gezet voor het data dashboard. Stapje bij stapje begint het ergens op te lijken. Datacollectie en registratie is hier wel nog echt een ding. Ik heb meerdere uren naast mensen gezeten om uit de papieren registratieboeken alle patiënten te tellen met een bepaalde aandoening of behandeling. Veel hersenloos werk, maar voor het enthousiasme na het zien van de grafieken doe ik het!

Wil je een bericht achterlaten, na het lezen van de blog, dan kan dit in het gastenboek.